Zoals elk jaar zijn er ook weer voornemens: goed m’n best
doen voor m’n studie, tijd voor mezelf nemen, lekker en gezond koken, veel
lezen, veel haken en zo kan ik nog wel even doorgaan. Een ander voornemen was
uiteraard: meer blogs schrijven. In elk geval meer dan ik in 2019 heb gedaan.
Bij deze de eerste..
Natuurlijk heb ik een lijstje gemaakt met haakprojecten die
ik dit jaar af wil maken. En je leest het goed: afmaken. Ik heb zoveel W.I.P.’s
liggen. Daar moeten we eerst maar wat mee doen voordat ik aan iets nieuws mag
starten.
Althans, dat was wat ik dacht. Afgelopen weekend moest ik
eigenlijk leren voor mijn tentamens, maar in de avonduren heb ik een muts zitten
haken, Zo’n leuk patroon, hier wil ik meer mee gaan doen. Maar het excuus om
deze muts dan toch te gaan maken was: dit was garen uit m’n voorraad waar ik
nog geen project voor had.
Een van mijn andere voornemens is om dit jaar 20 boeken te
lezen. In januari ben ik alvast goed begonnen. Ik heb inmiddels vier boeken
uit: Het meisje dat van IS won, Stuk van jou, It ends with us en Het meisje in
het ijs. Het eerste boek heb ik als heel erg heftig ervaren. Ik krijg zelden
nachtmerries van thrillers die ik lees. Dit was een biografie en dit was wel zo
heftig. Daarom besloot ik om daarna twee wat luchtigere boeken te gaan lezen.
En uiteraard volgde daarna weer een thriller. Die heb ik laatste drie dagen
zitten lezen als een trein, want zaterdag (morgen dus) verdwijnt hij uit de
app.
Het andere voornemen is lekker en gezond koken. Dit
voornemen begon ik vorig jaar op 4 januari en nog steeds zet ik deze voort. Het
bevalt me zo ontzettend goed om niet meer te koken met pakjes en zakjes, maar
gewoon lekker met kruiden en verse producten te werken. Het smaakt ook zoveel
beter. En het is ook nog een stuk minder zout. Zo heb ik gisteren een
Aziatische pizza gemaakt. Wat is er nou Aziatisch aan een pizza? Ja, dat vraag
ik me ook nog steeds af. De ingrediënten zijn het in elk geval niet op de
zoetzure saus die ik er achteraf overheen heb gegooid. Maar deze pizza heb ik
deze maand twee keer gemaakt, dus lekker is hij wel.
Met mijn haak/breivriendin Daisy (zie hier voor haar blog) spreek ik meestal om de
week af om te haken of te breien. Bij haar kan ik terecht met al mijn
breivragen. Ze kan breien als de beste. Ik moet van haar ook eens een keer
sokken gaan proberen te breien, dat wordt toch geen voornemen voor dit jaar,
wie weet voor volgend jaar. Laat ik eerst maar wat meer kilometers breien aan
bijvoorbeeld een col en een omslagdoek. En wie weet ook eerst een trui voordat
ik me aan sokken ga wagen. We hadden afgesproken om onze eigen challenge te
gaan doen. Ik moet eerlijk zeggen dat ik de mijne alweer vergeten ben. Was het
nou de eerste drie figuren haken voor een kersstalletje of uit alle boekjes die
ik heb de vosjes zoeken en die gaan haken. Ik heb besloten om zoveel mogelijk
vosjes te gaan haken. Ik heb geteld hoeveel het er zijn: 10. En ik heb besloten
met het kleinste project te beginnen, een boekenlegger.
Waar ik nu net trouwens achter kom is dat in januari net
zoveel boeken heb gelezen als haakprojecten heb gemaakt/afgerond. Hopelijk houd
ik dat de rest van het jaar vol en lees ik in februari net zoveel boeken als
dat ik projecten maak.
Maar goed, nu wat meer over de haakprojecten die ik in 2020
al heb afgerond. Ik zou jullie graag met wat foto’s willen verblijden, maar ik
heb vanwege drukte met school nog geen tijd gehad om goede te foto’s van mijn projecten.
Het eerste project wat ik afmaakte was de asymmetrische sjaal
van A la Sascha. Ik heb deze gehaakt met het Charming garen van Yarn And
Colors.
Vervolgens heb ik de Tunische Sjaal van byClaire afgemaakt. Deze heb ik gemaakt met een koperkleurige oranje en een okergele draad van het Epic garen, ook van Yarn and Colors.
Tussendoor heb ik in vier avonden een muts gehaakt. En vier avonden voor een muts is lang. Normaal lukt een muts me wel in een avondje. De muts die ik heb gemaakt is de Climbing Vine Hat van Natalia Kononova. Tijdens het haakcafé heb ik hier veel positief commentaar op gehad. Deze heb ik gemaakt met het aanbevolen garen voor deze muts: Metropolis van Scheepjes.
En als laatste kom ik weer bij mijn Studie Ontwijkende Gedrag projectje van afgelopen weekend. Ik had zoals gezegd nog een paar bolletjes Scheepjes Stonewashed liggen in de kleur Rhodochrosite (835). Van dit garen heb ik een muts gehaakt: Malia Slouch.
Vervolgens heb ik de Tunische Sjaal van byClaire afgemaakt. Deze heb ik gemaakt met een koperkleurige oranje en een okergele draad van het Epic garen, ook van Yarn and Colors.
Tussendoor heb ik in vier avonden een muts gehaakt. En vier avonden voor een muts is lang. Normaal lukt een muts me wel in een avondje. De muts die ik heb gemaakt is de Climbing Vine Hat van Natalia Kononova. Tijdens het haakcafé heb ik hier veel positief commentaar op gehad. Deze heb ik gemaakt met het aanbevolen garen voor deze muts: Metropolis van Scheepjes.
En als laatste kom ik weer bij mijn Studie Ontwijkende Gedrag projectje van afgelopen weekend. Ik had zoals gezegd nog een paar bolletjes Scheepjes Stonewashed liggen in de kleur Rhodochrosite (835). Van dit garen heb ik een muts gehaakt: Malia Slouch.
Mijn plannen voor februari heb ik ook al. Ik zou graag mijn
Huldra sweater af willen maken. Ik moet nog 1,5 mouw, dus ik heb hoop dat dit
ook gaat lukken in februari, misschien kan ik er dan zelfs nog even van
genieten, mocht het nog winter worden. Ik wil in februari ook mijn Rozeta CAL
afmaken. Twee grote projecten zijn dit, dus ik ga niet nog meer projecten
noemen die ik in februari af wil maken.
En als laatste heb ik gisteren ook nog gehoord dat ik een
herkansing van mijn opleiding heb gehaald. Ik moest een monoloog schrijftolken.
Bij de herkansing werd voor mijn gevoel sneller gesproken dan bij de eerste
kans. Maar wat maakt het nu nog uit? Ik heb hem gehaald!
Hopelijk kom ik eind februari hier weer terug met het nieuws
dat mijn Huldra sweater af is en mijn Rozeta deken. En dat ik ook twee (of
meer) boeken heb gelezen.
Doeidoei!!